ентеш
то же, что янташ
янташ
земляк
пирĕн чаплă янташ — наш знаменитый земляк
Янташ
(jандаш), назв. селения б. Алым-к. в. Чебокс. у. Собр. Янташ кĕперĕ пуç-хирлĕ. (Кĕпĕм тĕрри, т. е. кĕпе умĕ тĕрри).
земляк
пӗр енчи ҫын, янташ.
земляк
м. янташ (е ентеш), пĕр енчи çын.
сородич
м. 1. (родственник) тăван-хурăнташ, тăван-пĕтен, тăван-тукан; 2. (земляк) янташ, ентеш.
Куçа ан вĕçерт
Куçа ан вĕçерт не сводить [не спускать] глаз с кого-чего, не отрывать глаз от кого-чего.
Шыв çинчен куçне вĕçертмест вăл — пулли хыпасса кĕтет ĕнтĕ. А. Янташ. Назаров ефрейтор вĕсем çинчен куçне те вĕçертмест. А. Алка.
Çанçурăм сăрлатса каять
Çанçурăм сăрлатса [сӳлетсе, çӳçенсе] каять (кайрĕ) [илет (илчĕ)] мурашки бегают [ползают] (забегали [поползли] по спине [по телу, по коже] кого.
Сăмахсерен сăрăлтатать çанçурăм. П. Хусанкай. Çанçурăмĕ сăрăлтатса кайрĕ унăн. В. Алентей. Халĕ аса илет те çав кунсене Кĕркури, унăн пĕтĕм çанçурăмĕ сӳлетсе каять, чун-чĕри тăвăнса килет. А. Янташ. Пĕтрĕм вĕт, Роман. Манăн пĕтĕм çанçурăм сӳлетсе илчĕ. Хв. Уяр. Çак сăмахсене каланă чухне ман çанçурăм çӳçенсе илчĕ, ӳт-пĕвеме çĕлен яваласа илнĕ пек туйăнчĕ. В. Бараев. Эпĕ хыçалалла çаврăнса пăхрăм та ман пĕтĕм çанçурăм çӳçенсе кайрĕ: ун пĕтĕм кабинине çулăм явса илнĕ! Ф. Орлов.
См. также:
янтар янтарка янтарный янтарь « янташ » янташлăх янташла янтла янтра янтрав