янкăлти
разг.
1.
монотонный, однообразный (о звуках)
янкăлти
2.
бездельник, лентяй, праздношатающийся
янкăлти
3.
ленивый
янкамас
то же, что янкăлти 2.
тӳп
подр. звуку от удара. Т. II. Загадки. Çӳлте вăш-вăш, аялта тӳп-тӳп! тӳпен кĕлти ман кĕлти, чаш-чаш! чашан кĕлти ман кĕлти. (Пăри тӳни). Ib. Тӳп тӳпĕлти, тӳпĕлти, чăрăш тăрри янкăлти. (Сӳс тӳни). Н. Лебеж. Тӳп-тӳп, тӳпечук, тӳпĕ тăрри илечук. (Чĕрĕп). )| В неизв. знач. N. Çирки, çирĕк çарăк, туттăр пăшал тĕрĕс тӳп. || Подр. неожиданному падению. О сохр. здор. Çулла аçа çапсан, çын тӳп ӳкет те, çавăнтах вилсе каять. Бгтр. Емелен çĕр çомне туп! кайса ӳкрĕ те, вилчĕ, тет. КС. Çĕре тӳпех кайса ӳккĕрĕ (грянулся о земь).
янкăлтат
, (jаҥгы̆лдат), говорить монотонным, медленным, тянущимся голосом; такой голос зовут: янкăлти сасă, янкăлти сас. КС. Янкăлтатса калаçать.
янкăлти
(jаҥгы̆лδиы), см. янкăлтат.
янкăлти
(jаҥгы̆лδиы), так обзывают большого мальчишку, который ходит босиком, без штанов. СПВВ. ФИ. Пысăк ача çара-уран, йĕм тавраш тăхăнмасăр çӳресен, янкăлти, теççĕ. || Бездельник, лентяй. Сред. Юм. Янкăлти, бездельник, лентяй. IЬ. Çӳрет çанта янкăлтатса!
янкăрти
(jаҥгы̆рδиы), похожий на янкăлти (о голосе).
См. также:
янкăлтăк янкăлтăм янкăлтат янкăлтаттар « янкăлти » янкăлтик Янкăлч янкăр янкăра янкăраш