шанкăлт
то же, что шăнкăлт
шăнкăлт
1. разг.
полностью, целиком, сполна (напр. уплатить деньги)
шăнкăлт
2.
подражание однократному звяканью, бряканью
хапха шашулкки шăнкăлт турĕ — у ворот звякнула щеколда
кӳмертен
(-д'эн'), целиком, гуртом; оптом. Сред. Юм. Кӳмертен тавар, гуртом. КС. Кĕрӳшĕ укçине кӳмертен шăнкăлт татса хăварчĕ, тет (выплатил весь калым целиком). Ib. Тавара кӳмертен (оптом, гуртом) илсессĕн, йӳне килет. ТХКА 17. Нью-Йорк, Лондăн хаçачĕсене кӳмертен пурне те илсен, вĕсем пирĕн ялсенчи пĕр çтена хаçатне те тăмаççĕ (не стоят).
шанкăлт
подр. короткому звуку. См. шăнкăлт-шанкăлт. Орау.
шăнкăлт
подр. короткому звуку монет. || Подр. прерванному звонкому шуму. || Целиком. КС. Лаша укçине шăнкăлтах татса хăварчĕ (уплатил сполна).
См. также:
шăнкă шăнкăл шăнкăл-шанкăл шăнкăлă-шанкăл « шăнкăлт » шăнкăлт-шанкăлт шăнкăлтат шăнкăлтит-шанкăлтит шăнкăль шăнкăльтат