ланк
2.
то же, что ланкăрт
ланкăрт
подр. —
о шумном глотании жидкости
ланкăрт-ланкăрт — усил. от ланкăрт
ланкăрт
(лаҥгы̆рт), подр, звучному глотанью. СТИК. Хăш-хăш çын шыва-мĕне ланкăрт! ланкăрт! тутарса ĕçет (темĕскерле ланкăрт сасă пулат). Капк. Ланкăрт-ланкăрт! çăтăнать сăри. Кан. Тăватă хутчен сурчăк ланкăрт! çăтать. Ск. и пред. 45. Ланкăрт та ланкăрт анчах çăтаççĕ. Сред. Юм. Пысăк çын шыва ланкăрт! ланкăрт! тутарса çăтать.
лăнкă-ланкă
(лы̆ҥгы̆-лаҥгы̆), подр. неровному ходу по неровному месту. Альш. Ура лăнкă-ланкă каят. (Тикĕс мар çĕрте ура тикĕс пыраймас, кĕлтти-келтти каят, çавна калаççĕ). КС. Лăнкă-ланкă (подр. вихлянию). См. лăнкăрт-ланкăрт. || Ямистый, ухабистый. Хорачка: лŏҥгŏ-лаҥгы̆ с’олба к̚аjза утсам jы̃лы̃нчы̃с’.
См. также:
ланк ланкăн ланкăр ланкăркка « ланкăрт » ланкăртак ланкăртат ланкăртаттар ланкăштат ланка