арматура
2.
арматура (хурçă каркас)
каркас
каркас
каркас
каркасный
тимĕр каркас — железный каркас
каркас хыв — возвести каркас
каркаслă
каркасный, имеющий каркас
каркаслă конструкци — каркасная конструкция
каркаслă-панеллĕ çурт — каркасно-панельный дом
каркăч
5.
то же, что каркас
кăшкар
4.
корпус, остов, каркас
карап кăшкарĕ — корпус корабля
çурт кăшкарĕ — остов здания
лĕкĕр
тина. Кан. Карк(к)ассем (каркас) лартнă вырăна чулсем пухăнаççĕ, лĕкĕр хывать (садится тина). МПП. Лĕкĕр, наносный ил. N. Тинĕс тĕпĕнчи лĕкĕр.
арматура
сущ.жен.
1. (син. каркас) арматура, кăшкар (тимĕр-бетон конструкцисенче)
2. хатĕр-хĕтĕр, хатĕрсем; печная арматура кăмака хатĕр-хĕтере (алăкĕсем, вьюшкисем т. ыт.)
каркас
сущ.муж.
кăшкар; каркас здания çурт кăшкарĕ
остов
сущ.муж. (син. каркас)
кăшкар; остов лодки кимĕ кăшкарĕ
каркас
м. кăшкар, каркас; каркас дома çурт кăшкарĕ.
остов
м. 1. кăшкар, хапа, каркас; остов корабля карап кăшкарĕ; 2. анат. шăмшак; остов животного чĕрчун шăмшакĕ; 3. перен. тĕп шухăш, никĕс.
скелет
м. анат. 1. скелет, шăмшак; скелет человека çын шăмшакĕ; 2. (каркас, основа) кăшкар; скелет парохода пăрахут кăшкарĕ; 3. перен. (схема) ĕлке.
См. также:
Каркалар каркалт каркалтăн каркаррăн « каркас » каркаслă каркат каркать каркаша карклат