йăнкки-янкки
3.
то же, что йăнк-янк 1.
йăнк-янк
1. подр. —
о неравномерном колебании, раскачивании
каçма хăми йăнк-янк авăна-авăна илет — перекладина ходуном ходит под ногами
йăнк-янк
2. подр. —
о звоне в ушах
тăтăрха
(тŏдŏрhа), крепость, сила, мощь. N. Тăтăрхи сюк, тытмалла мар (= саланса кайма хăтланат). Орау. Унăн ачин нимĕскер тăтăрхи те çук (слабый ребенок). Ib. Хăшĕ лаша йăнк-янк сулланса пырат: вăл лашанăн тăтăрхи çук, теççĕ. Ib. Стариккин тăтăрхи пĕтнĕ ĕнтĕ. Абыз. Иван старикĕн ватти çитнĕ ĕнтĕ: унăн тăтăрхи пĕтнĕ.
йăнк
(jы̆ҥк) подр. отрывистому звону. Орау. Сехечĕ лайăхскер пит; ахаль итлесен, чиклетсе анчах илтĕнет; хăлха патне-тытса итлесен, пĕтĕмпе чанклаттарса шаккать. Тата, те прушини: темскер ― сехечĕ шакканă майĕпе йăнк, йăнк! туса йант(д)раса тăрать. Шорк. Если бить обухом по концу бревна, то раздается звук по всему бревну и напомннает «йăнк-йăнк». || Подр. изящному, эластичному сгибанию. КС. Çав çинçе хыр (сосна) çилпе йăнк-йăнк (jы̆ҥк-jы̆ҥк) анчах авăнса ларать (сгибается, ― изящнее, чем ланк-ланк, и эластичнее).
йăнк-янк
подр. неодинаковым зыблениям или качаниям. Е. Орлова. Йăнк-янк ярăнтарса пырать (пролётка). КС. Турат йăвăç çине ленкнĕ те, йăнк-янк силленсе тăрать (качается; то же и в Сред. Юм.). || Подр. звону в ушах. СТИК. Каçхине, пӳртре пĕр сасă-чĕвĕ те çук чухне, хăлха йăнк-янк туса тăрат.
См. также:
Йăнар йăнарал йăнк Йăнк-касси « йăнк-янк » Йăнкă Йăнкă-вори керемет Йăнкă-ворри йăнкă-пори Йăнкă-пуç