çăх
клеветать, доносить, делать доносы, наушничать разг.
çăхса çӳре — наушничать
ăна такам çăхнă — его кто-то оклеветал
çăхавла
то же, что çăх
çăх
присесть. Шашкар. Хăранипе çăхсах антăм (присел).
клеветать
глаг. несов.
элекле, çăх, чух, элек сар, çăхав ту; на него клевещут напрасно ун çинчен сăлтавсăрах элек сараççĕ
ябедничать
глаг. несов.
элекле, чух, çăх; элек пар, çăхав пар
уязвить
, -влю, -вишь кого, что сов., уязвлять несов. 1. амант, суранлат; 2. перен., çăх, тĕксе кала, сăмахпа сăх; кӳрентер, çиллентер.
донести
сов. 1. о чём (сообщить, известить) пĕлтер, сăмах çитер, хыпар пар; разведка донела разведка пĕлтерчĕ; 2. на кого и без доп. (сделать донос) элекле, элек пар, чух, çăх.
жаловаться
несов. 1. (роптать) ӳпкелеш; жаловаться на здоровье сывлăх пирки ӳпкелеш; (подавать жалобу) жалоба пар, çăх; разг. (ябедничать) элекле, элек пар.
сутяжничать
несов. сутлаш, тава кĕр, кутăнлашса тавлаш, çăх.
çăк
«падать», «слечь»; сĕлĕ çăкрĕ «овёс полёг» (после ливня); см. çăх.
çăх
«падать» (о хлебах на корню); Замахш. йык «падать»; см. çăк.
чух
, çăх «доносить», «делать донос»; уйг., узб., кирг., тат. чак, казах., шаг «жалить»; «доносить», «делать донос», «жаловаться»; туркм., алт. В чак, башк. саг «жалить»; «высекать огонь».
См. также:
çăтти-çатти çăттин çăттин-çаттин çăтхан « çăх » çăхăн çăхăр çăхăрлă çăхăрлан çăхав