Поиск: лăк

Чувашско-русский словарь (1982)

I. диал.

1.
угол
пӳрт лăкĕ — угол дома
турă лăкĕнче — в переднем углу (избы)

2.
загиб
складка, морщина
пĕкĕ лайăх авăнман, лăк кĕнĕ — дуга согнулась неровно

3.
закоулок, укромное место

II.
см. лăкă II.

III.

1.
подражание глухому стуку, щелканью, хрусту
шăмă сыппи лăк турĕ — сустав хрустнул

2. подр. —
о колебании, качании
хăма лăк аванса илчĕ доска качнулась

лăк-лăк — усил. от лăк III.

Словарь чувашского языка

(лы̆к), подр. звуку в суставе при выправлении вывиха. СТИК. Сикнĕ алă лăк! туса ларат („садится на место, когда ее выправляют“). || Подр. топоту медленного бега. Якейк. Лăк, лăк, лăк! чопса пыраççĕ. || В чувашизмах. Якейк. Йăван лашине çапать те, лаши лăк та тумасть („ничего не чувствует“). Ой-к. Лаша, Иван аллине хорсан, лăк та (ничуть) авăнмарĕ, тет. || Битком. Шарбаш. Лăк толнă. Полным-полно, набито битком. Юрк. Ураписем çине ачи-пăчисене, хĕрарăмĕсене лăках лартса тултарнă. Ст. Чек. Лăках = туллиех. Хрест. 1927, 362. Хăю (светильня лампы) çунса пынă майĕн çунăк шăрши (запах гари) те пӳрте лăках сарăлса тулать.

(лы̆к), загиб одежды, бумаги. Пшкрт.

(лŏк, лы̆к), угол. ЧС. Кӳршĕ арăмĕсем аннепе пĕрле асаннене (умершую) шыва кӳртрĕç те, шурă кĕпе-йĕм тăхăнтарса, турă лăкне (в передний угол) хучĕç. Б. Олг. Варлă хĕрсем лăка кĕрсе йолаччĕ, яшă ачапа яшă хĕр, варла ачапа варлă хĕр. Ib. Пĕкĕ авасассăн (так!), лак кĕрет (шăтăк полат). Пшкрт. Пӳкĕ (= пĕкĕ) айнă (= авнă) чоня лăк кĕрсе („согнулась неровно, с морщинами“). || Б. Олг. Лăк çинче тытса тăрать. Шокляя çыхнă çип (сетка), тетелĕ манерлах.

Этимологический словарь чувашского языка (1964)

: лăк-тулли «совершенно полный», «полнёхонько»; казах., к. калп. лык «полно»; зал лык толы «зал битком набит»; кирг. лык-толгон, узб. лик-тула «совершенно полный», «полным-полно». Восходят к самостоятельному слову ликлик (liq) «полный», «наполненный», «битком набитый» (УРСЛ. БН 91). См. А. Н. Кононов. ГУЯ 108.

См. также:

лăймалă лăймала лăймалан лăймаллă « лăк » лăк-лăк-лăк лăк-лак лăк-тулли лăкă лăкă-лăкă