1.
виноград
виноградный
иçĕм ăсти — виноградарь
иçĕм сапаки — гроздь винограда
иçĕм сĕткенĕ — виноградный сок
иçĕм çырли пахчи — виноградник
иçĕм тĕмĕ — куст винограда
иçĕм эрехĕ — виноградное вино
2.
изюм
(из’э̆м), изюм. М. Яльчики Т., Альш. Иçĕм, иçĕм çырли. Лев. ХIХ, 10. Иçĕм çырли пахчинчен (из виноградника) çырлине пĕтĕмпех пуçтарса ан ил. Iов. ХV. Иçĕм-çырли сапакинчен пиçмен çырлисем тăкăннă пек тăкĕ вăл хăй çырлине. Цив. † Тăп-тăваткăл пахчара иçĕм çырли пиçет-çке. В Городище Б., иçĕм — изюм, но иçĕм çырли — виноград (сообщ. Угандеев); в друг. говорах винограда не знают, и обоими выражениями обозначают изюм.
йөзем
иçĕм çырли «изюм»; азерб., туркм., тур., уйг. ӳзӳмжузим, казах. жӳзим, ног. озим, башк. йӧзӧм, тат, йӧзем «виноград», «изюм»; кирг. жӳзӳм, узб. узум «виноград»; ср. монг. ӳзэм «виноград»,, «изюм». В русск. яз. проникло из тюрк. яз.
См. также:
зябь зять и и-и « иçĕм » иçĕм çырли шуйĕ Иçакка Иçлентер Иçли Иçливан