1.
шелушить, лущить
мăйăр шĕкĕлче — шелушить орехи
пăрçа шĕкĕлче — лущить горох
2.
грызть, щелкать
хĕвелçаврăнăш шĕкĕлче — грызть семечки
3. перен. разг.
легко справляться
ача задачăсене шĕкĕлчет çеç — мальчик легко решает задачи
4.
делать петлю из нитки (при прядении)
йĕке шĕкĕлче — захлестнуть нитку на веретене (чтобы пряжа не съезжала с него)
5.
разбирать по косточкам, перемывать косточки
◊
сăмах шĕкĕлчесе лар — пустословить
аяк пĕрчисене шĕкĕлче — пересчитать ребра кому-л., поколотить кого-л.
лущить, шелушить (семена, орех), грызть, щелкать (семячки, орех). С. Тим. Лутра-ах та шĕшкĕ, сарă мăйăр, татаймарăм чĕркем туличчен, шĕкĕлчеймерĕм ывçăм туллиех. || О земл. Салатса хăварсан, çурхи шыв навусăн мĕн хаклă япалине пурне те шĕкĕлчесе каять. || N. Аяк пĕрчисене шĕкĕлчерĕ. || То же, что йăлмакла, т. е. делать петлю из нитки в конце веретена при пряже. Мартынова. Йĕкене шĕкĕлче, сделай петлю у веретена. Икково. Шĕкĕлче — захлестнуть особым образом нитку на веретене, чтобы пряжа не съезжала с веретена.
«шелушить», «лущить»; ср. уйг. шакал «шелуха».
См. также:
шĕкĕлкке шĕкĕлте шĕкĕлтет шĕкĕлти « шĕкĕлче » шĕкĕлчен шĕкĕлчи шĕкĕнтĕр шĕкĕр шĕкĕр хула