1.
красть, воровать
хĕр вăрла — умыкать невесту
вăрласа кай — украсть; обворовать
вăрласа тух — выкрасть
2.
делать что-л. тайком, нарушая запрет
пулă вăрласа тыт — вести запретный лов рыбы, браконьерствовать
◊
ыйхă вăрла — уличить время для сна
воровать
вăрласа кай — умыкать
вăл вăрласа кайма шухăшланă — он вздумал умыкать
вăрласа туп — наворовать
вăрласа чарăн — навороваться
вăл вăрласа чарăнчĕ те, (пуйрĕ те), халĕ улпут пек пурăнать — он наворовался, а теперь живет барином
(вŏрла, вы̆рла), красть, воровать. Нюш-к. Выртмара Çĕн-çырма ачисем лаша вăрлама пынă тутара, тытса, çунтарса янă. Çавăн пек ĕлĕк алла лекекен вăрăсене нумай çĕрте çунтарнине кăлаççĕ. Регули 1071. Вăрланăшăн (вăрланăран) онă тытрĕç. Юрк. Мана патшана кӳртсе лартсан, эпĕ пĕр çĕр тенкĕ укçине вăрлăттăм та, тарăттăм, тет вырăс. || Посл. 166,4. Çакна эпĕ: сире кам-та-пулин сăмах вăрласа калаçса ан улталатăр („чтобы не прельстил вас вкрадчивыми словами“), тесе, кăлатăп. || Выпытывать. Якейк. Вă(л)сам чвашла пĕлмеççи-ке? ахаль сăмах вăрлашшăн калаçмаççĕ (т. е. вырăссам куçĕнче вырăссам çинчен калаçнине итлемешкĕн, чвашла калаçмаççĕ).
урларга
«красть», «воровать», «похищать»; АФТ огрула, уйг. оғурли, азерб., алт. В, туркм. оғурла, тур. уғрула, узб. уғирла, хак. огырла, тув. оорла, кирг. уурда, казах., к. калп., кумык., карач., башк., тат. урла. Образовано от существительного вăрă с помощью аффикса -ла, ă выпало.
См. также:
вăрлăх кăларни вăрлăх кăларни пăтти вăрлăх чӳкĕ вăрлăхлăх « вăрла » вăрлакала вăрлат вăрлаттар вăрле вăрлот