латăр
подражание треску, скрипу, хрусту
латăр-латăр — усил. от латăр
юр ура айĕнче латăр-латăр тăвать — снег похрустывает под ногами
лăтăр
подражание скрипу, треску
лăтăр-лăтăр — усил. от лăтăр
йĕпе юр лăтăр-лăтăр тăвать — сырой снег мягко поскрипывает под ногами
лăтăр-латăр
1.
подражание неравномерному скрипу, треску
лăтăр-латăр
2. подр. —
о быстром отламывании, отрывании
ача çăкăра лăтăр-латăр касса илчĕ — мальчик отрезал хлеб, искромсав его
лăтăр-латăр
3.
скрипучий
лăтăр-латăр урапа скрипучая телега
лăтăрт-латăрт
то же, что лăтăр-латăр
латăр
(лады̆р), подр. хрустенью или как бы скрипу. Сред. Юм. Ăшăра йôр çинчен ôтса пынă чôх йôр латăр-латăр! туса пырать (или: латăртатать). Ib. Лайăх пиçнĕ (спелый) арпус, ик алпа хĕстерсе пăхсан, латăрр! тăвать (или: латăртатать). СТИК. Арпуса латăрр! тутарса парахрĕ (раздавил). Ib. Эсĕ çырнă чухне питĕ хыт пусса çыран, латăрр (удар. на „ă“) тутаран.
лăтăр
(лы̆ды̆р), подр. звуку от палки, которою проводят по поверхности стола. Альш. Патакпалан сĕтел тăрăх сăтăрса пынă чух лăтăр-лăтăр! туса пырат. СТИК. Стел çине пӳрнепе хытă пусса çавăрсан, вăл лăтăрр! тăват („выражение звука“). || Подр. хрусту (не сухому). СТИК. Кăмпана (гриб) çăвара хыпрăм та, лăтăрр! тутартăм. || О хрусте вешнего снега. СТИК. Çуркунне юра чăмăртасан (если станешь комкать), лăтăрр! тăват.
лăтăр-латăр
(–лады̆р), подр. неодинаковому хрустенью (не сухому). Стюх. Сред. Юм. Йôр (мягкий) лăтăр-латăр! тăвать. || Im. cacantis. Cĕт-к. Лăтăр-латăр! туса лартрĕ.
лăтăр-лотăр
(лы̆ды̆р-лоды̆р), то же, что лăтăр-латăр. Разум. Лăтăр-лотăр (тăвать) лотăртототь („треск дерева при рубке леса или сильное давление, пресс“). || В перен. см. Б. Олг. Лăтăр (лŏдŏр)-лотăр исе кайса (отнимали насильственным образом). См. лотăрка.
искромсать
сов. что, разг. 1. касса тăк, вакласа тăк, каскаласа пăс; искромсать хлеб çăкăра лăтăр-латăр касса пĕтер; 2. (испортить) кĕскетсе пăсса пĕтер (калава, статьяна).
См. также:
лăт лăт-лот лăтăл-латăл лăтăр « лăтăр-латăр » лăтăр-лотăр лăтăрка лăтăрт лăтăрт-латăрт лăтăртат