лăпăстат
1.
то же, что лапăстат
лăпăстат
2.
лить
падать, сыпаться (о небольших осадках)
çумăр лăпăстатса çăвать — моросит дождь
лĕпĕстет
то же, что лăпăстат
лăпăстат
(лы̆бы̆стат), плестись рысью (о лошади), „ходить потихоньку“. КС. Лаша лăпăстатса юртса пырать (менее сильное движение, чем лапăстатса). 93 çул. 46. Ачасен амăшĕ вĕсенĕ куçпа ăсатса малалла лăпăстатнă. Хорачка. Ватăскер, лăпăстатса çӳрет (= холлен). || О тихом дожде. КС. Çумăр лăпăстатса çăват (несильный дождь, равномерный, в тихую погоду). Орау. Паян çăмăри аван лăпăстатса çăвать-çке („тихий, мелкий“). Калчасем аталанаççĕ ĕнтĕ.
лăпăсти
(лы̆бы̆сτиы), ласк. назв. ребенка, машущего ручонками. N. Тем çунатланать, лăпăсти! (обращение к ребенку, машущему рученками). || Тихий, ровный (дождь). N. Паян лăпăсти çумăр çăвать. См. лăпăстат.
См. также:
лăпăс-лăпăс лăпăс-лапăс лăпăс-лопăс лăпăска « лăпăстат » лăпăстаттар лăпăсти лăпăш лăпăш-лапăш лăпăшлат