1. союз уступ.
хоть
хăть выртса йĕр — хоть плачь; хоть ревмя реви
хăть кăнтăрла, хăть каçхине — хоть днем, хоть вечером
хăть çĕнĕ кĕнеке, хăть кивĕ — çавах мар-и! — хоть новая книга, хоть старая — не все ли равно
2. частица
хоть бы, хотя бы, только бы, по крайней мере
хăть пĕр çыру илесчĕ унран! — только бы одно письмо получить от него!
3. частица
еще
юрать-ха хăть çумра укçа пулчĕ — хорошо еще у меня с собой были деньги
4.
в сочет. с вопр. местоимениями и вопр. наречиями
что угодно, что хочешь, что хотите
хăть (те) мĕн кала — говори что угодно
хăть кама чĕн — позови кого угодно
хăть хăçан та — когда угодно
хоть. Регули 1544. Хăть çĕнĕ, хăть кивĕ, çавах мар-и? Ib. 1545. Хăт кайччăр, хăть ан кайччăр, эп каймастăп. N. Эсĕ патрет ӳкерсе хăвартăн та, мана макăрма полчĕ хăть. Кан. Ĕç паракан пиршă хăть черете те çырмарĕ, тет вăл хăйĕн çырăвăнче. ГФФ. † Хăть хорлăр та, хăть мохтăр... Хоть хвалите, хоть хайте...
подр. Отсюда: хăть-хать.
См. также:
хăтсăрлантар хăтсăрлат хăтсăррăн хăттăр « хăть » хăть-хать хăхара хăхлан хăч хăчах