прил., туго нареч.
кару, хытă, хивре; туго натянуть верёвку вĕрене хытă карăнтар ♦ с деньгами туго укçа кăрăс, укçа çитмест
1. хытă, кару, хивре; тугой (туго набитый) тюфяк хытă чышса тултарнă тӳшек; 2. йывăр, хĕн; тугие были тогда времена йывăр самана пулнă ун чухне; тугая струна хытă карăнтарнă хĕлĕх; она туга на ухо вăл начартарах илтет, унăн хăлхи витĕрех мар.
прил. 1. (сильно натянутый или стянутый) хытă, хивре, кару, кар; тугая струна хытă карăнтарнă хĕлĕх; тугая пружина хытă пружина; 2. (плотно набитый) чыхса тултарнă, хытă карăнтарнă; тугый мяч хытă мечĕк; ◇ тугый на ухо хăлхи витĕр мар, хăлхасăр.
См. также:
тувинец тувинла тувинский тувинцы « тугой » тугоплавкий тугрик тугун туда туда-сюда