1.
старик, старец
стариковский
ватă старик — глубокий старец
старик утти — стариковская походка
старик пул — состариться, стать стариком
2. разг.
муж, супруг (не только старый)
(старик, стар'ик', старик), старик. В. Олг. Якейк. Старикки и старикĕ; стариккин (н твердое); стариккине и старикне; стариккуна и старикна; стариккунтан и старикăнтан. Юрк. Стариксем (обращение к сходу), епле тумаллине хăр пĕлетĕр, сире паллă. || Муж. Бюрганский. Эх, эсĕ ман старик вилнĕ çĕре килсе çитеймерĕн... Пазух. Сар сухаллă стариккĕм, ни юрри çук, ташши çук, тĕртĕр ярăр çырмана. N. Старик килте пулмарĕ: вăл килте пулнă пулсан, мĕн каланă пулĕччĕ. Изамб. Т. Эсĕ стариккӳ пур чухне (пока жив) ан хăра. || Тесть. В. Олг. || Король в картах. Тувси Ц. и др. Пупăн старик (т. е. старикĕ), бубновый король.
сущ.муж.
старик, ватă; сельские старики ялти ватăсем
старик, ватӑ çын.
м. старик, ватă, ватă çын.
карт, бабай
старик — synthliboramphus antiquus [чистик йăхĕнчи кăвакал евĕрлĕ тинĕс кайăкĕ]
См. также:
старахра старейшина стареть старец « старик » Старик варĕ старикле старина старинный старить