1.
время, времена
эпоха, пеоиод
век
ĕлĕкхи саманара — в давние времена
наукăпа техника революцийĕн самани — век научно-технической революции
космос тĕпчевĕсен самани — эпоха космических исследований
совет самани — советская эпоха
хальхи самана — современная эпоха, современность
саманапа шай пыр — шагать в ногу со временем
2. уст.
уклад жизни
обстоятельства
самана улшăнни — изменение уклада жизни
3. диал.
миг, мгновение, момент
◊
ахăр самана — светопреставление, конец света
син.: саман
время; кăчунехи саманара пурăнма йывăр – в теперешнее время жить трудно.
161 стр.
время (обстоятельства), период времени, период жизни; порядок, положение вещей. Капк. Самани ахалех (и так) хуран пек вĕрет (в период гражданской войны). Буин. † Саманасем (обстоятельства, положение вещей и пр.) йывăр, пуçсем çамрăк, эпир йĕменнине кам йĕтĕр. N. Самана пуçнелле кайрĕ. N. Самани çавăнта юлчĕ ĕнтĕ. N. Самана йăтăнса анчĕ (в период гражд. войны). Ачач 91. Самани урмăшнипе пулĕ ку. Богдашк. Çавăнпа чăваш арăмĕсем: юлашки самана пулĕ, теççĕ. Шел. 39. Эх, авалхи самани! çăтмахри пек тăтăмăр. Букв. 1904. Иштеркелесе тухрăм çаксем патнелле, пăхатăп — çул тап-такăр! ак саману! шăлса лартас йĕрки асра та çук! ГТТ. Хăйне уйрăм самана йăли. Календ. 1911. Çавăнпа эпир вырăс халăхĕ ĕлĕкхи саманара епле кун курнине малтан пĕлер. КС. Самана улшăнни, перемена порядков. Ib. Саманине хирĕç, согласно тогдашним обстоятельствам. Ib. Чи малтан чăваш ятне эпир вăта çĕрти самана пĕтнĕ вăхăтра тин пĕлтĕмĕр. || Миг. Рукоп. Календ. Прокоп. Хатĕр карас парсан, хурт ăна пĕр саманарах пыл тултарать.
дәвер, замана
«время», «эпоха»; уйг., азерб., туркм., тур., кирг., казах., к. калп., ног., кумык., карач., башк., тат. заман, узб. замон «время», «пора», «эпоха». Заимствовано из араб. яз.: «время», «пора», «эпоха»; ср. перс. зӓман.
См. также:
Самаккай самалăх самалют саман « самана » самана хушши самант Самантей самантлăх самантра