(мут), смутьян, интриган, хитрый, лукавый. N. Мут — муттит туса çӳрекен, пăтратса çӳрекен. [Срв. мар. мот, хитрый, лукавый]. Изамб. Т. Кай ман патăмран, мут! Ст. Чек. Мут, мутник — икĕ чĕлхе çӳретекен çын, икĕ питлĕ çын. Пĕрне курсан, унпа ун çинчен калаçса пĕлет те, тепĕринпе, ун тăшманĕпе, ун çинченех калаçат; тăшманин сăмахне те малтанхине каласа парат. Вăл ăна икĕшне юрасшăн е вăрçтарасшăн çапла тăват.
диал. «хитрый человек», «смутьян», «интриган»; башк. К мут «хитрый», «плутоватый», «притворный человек», «мошенник»; тат. мут «мот», «гуляка», «расточительный», «хитрый человек». Из русск. мот.
См. также:
мусульманский мусульманство мусык мусыккан « мут » мутă-çырли мутăкла мутĕркке мута мутавçă