Поиск: кăнт

Чувашско-русский словарь (1982)

1.
то же, что кăнтар II. 1.

2.
застывать, замирать
кăнтса вырт — лежать неподвижно

3. разг.
прикончить, кокнуть

II.

1. подр. —
об отвердении, окоченении
кăнт хытса вырт — 1) окоченеть 2) сдохнуть

2. подр. —
о туго натянутом, упругом предмете, напр. о тетиве лука

3. подр. —
о резком движении
шнура кăнт турт — резко дернуть шнур

Словарь чувашского языка

натягиваться? || Укокошить. Хĕн. 155. Çыврать-тăр хурал — ăна эп кăнтам... унтан тĕрминне виттине ватам.

(кы̆нт), подр. отвердению, окоченению. Орау. Çынăн вилесси куçне курăнса килет-им? Кăнт хытах кайăн та (окоченеешь), мĕн пур ĕçӳ-хĕлӳ çитрĕ вара (всё кончено)! Ib. Тепĕртак (еще немного) кăнт хытса илес-ха! (т. е. соснуть). Шорк. Ĕне çилли кăнт карăнса кайнă. Вымя у коровы полное. КС. (Eius mentila) кăнт хытса карĕ. Ib. Кăнт = кăт. Якейк. Кăнт пол, умереть. Сĕт-к. Толлăн (у пшеницы) тĕшшисам кăнт-кăнтах (-дах) полса ларнă (= толă полса çитнĕ).

застыть, окоченеть, отвердеть (метаф.). N. Мĕн кăнтса ларан? Что ты сидишь безмолвно и без движения, || Убить. Орау. Кăнтнă (кы̆н-) = вĕлернĕ. Алик. Кăнтрăмăр. Мы его прикончили. См. кăн.

См. также:

кăнн Кăнна Кăнна Кушки Кăнни « кăнт » кăнт-кант кăнтăлт кăнтăлт пул кăнтăр Кăнтăр амăшĕ