Поиск: йыхăр

Чувашско-русский словарь (1982)

1.
звать, призывать, приглашать
зазывать
ĕçе йыхăр — звать на работу
çырупа йыхăр — приглашать письмом
хăнана йыхăрса кĕрт — зазвать в гости

2.
манить, подзывать
скликать
йытта йыхăр — подозвать собаку
чĕп амăшĕ чĕпписене йыхăрать — клушка скликает своих цыплят

3.
приглашать, призывать, звать к чему-л.
ăмăртăва хутшăнма йыхăр — призывать к участию в соревнованиях

Никольскийĕн чăвашла-вырăсла словарĕ

манить
йыхăрса кил — сманить
йыхăрса туп — поманить и пойти

Словарь чувашского языка

(jыhы̆р), звать; манить (напр. собаку), скликать. Ст. Чек. Йытта йыхăрать. IЬ. Çитĕннĕ ачасене тутарсемпе çапăçма йыхăрчĕ (кликнул). Чăв. й. пур. Час йыхăрса килĕр (позовите) алă пусакансене (тех, кто подписался), тенĕ. Сказки и пред. чув. Вĕсен çулĕ хĕрринче улма-йывăççи курăнать, çаврака сулхăнĕпе хăй айнелле йыхăрать (манит под свою тень). Никит. Тырă нимине те çав пӳрт нимине чĕннĕ пек чĕнеççĕ (йыхăраççĕ). N. † Улăхра çӳрет хура лаша; йыхăртăм-йыхăртăм, тыттармарĕ: аллăра çăкăр çук, терĕ пуль. N. † Хăна-вĕрле йыхăртăм кӳршĕ-аршă кăмăльшĕн. || Пригласить гостей через особых верховых посыльных. Юрк. Пĕр виçĕ хутчен çапла килсе, сăра ĕçтерсе, юрласа, йыхăрса каяççĕ.

Чувашско-татарский словарь (1994)

чакырырга

Этимологический словарь чувашского языка (1964)

«звать», «приглашать»; «манить», «подзывать», «кликать»; АФТ чагыр «кричать», «вопить»; азерб., туркм., тур. чагыр, кирг., тат. чакыр, уйг. чакир, казах., к. калп., ног. шакыр, башк. сакыр «звать», «приглашать»; алт. В кыйғыp, якут. ыгыр, хак. xығыр «кликать»; «звать», «приглашать» (Радлов; Вербицкий); ср. АФТ кыкыргыч, кыкыргычи, кирг. чакыруучу, чув. йыхравçă «глашатай». Одного корня с çухăр, возникли они в разное время.

Чăваш чĕлхин ретроспективлă ăнлантару словарĕ

чĕн. Чăнах та, пуçаруллă чăвашсем йăхăрнă (чĕннĕ) тăрăх чăваш халăхĕ пĕрлешме пуçларĕ [Комиссаров 1918:28].

См. также:

йытӑ йытлă-маçлă йытпулли йытпырши « йыхăр » йыхăрав йыхăрт йыхăрттар йыхăру йыхрав