сущ.жен.
1. (син. самоуважение) мухтавлăх, мăнаçлăх, мăнаç туйăм; национальная гордость халăх мăнаçлăхĕ; испытывать законную гордость тивĕçлипе мăнаçлан
2. (син. спесь, высокомерие) курнăçлăх, куштанлăх, каппайчăклăх, мăн кăмăллăх
ж мн. нет мӑнкӑмӑллӑх, мӑнаҫланни, мухтав; национальная гордость наци мухтавĕ.
ж. 1. (чувство собственного достоинства) мухтав; национальная гордость наци мухтавĕ; 2. (предмет гордости) мухтав; слава и гордость нашей страны — это её люди çĕршывăмăрăн чапĕпе мухтавĕ — унăн çыннисем; 3. (чувство удовлетворения) мăнаçлăх; 4. (высокомерие) асла хывни, пысăка хывни, мăнна хывни.
См. также:
горбыль горделивый гордец гордиться « гордость » гордый горе горевать горелки горелый