(тирэк), осокорь (назв, дерева). Баран. 91. Тирексем, юманçем, çăкасем... ӳссе лараççĕ. ЩС. Тирек, осокорь. || Тополь. Череп., Н. Седяк. N. Урмак-Маки купа ăшĕнчен епле те пулса тухат та, аякка кайса: мĕн пулĕ, тесе, пĕр çӳлĕ тирек çине улăхса ларат. СПВВ. ПВ. Тирек или тар-йывăççи, тополь. Тим. † Çул хĕрринчи тирексем туратланса лараççĕ. Хурамал. † Çӳлĕ тусем çинче тирек çук. Альш. † Шурă Атăл хĕрринче шурă тирек: суйла-суйла касмашкăи хушаççĕ. Макс. Чăв. К. I, 71. Алăк умĕнче тирек пур, утсем кăкарма турат пур. Тайба-Т. † Атăл урлă каçма перевус çук (у курм. чув.— каçă çок); каçсан (когда переедешь), ниçта ларма тирек çук.
(т’ирэк’), конец сурбана, украшенный узором (терĕпеле); сюда не входит „чĕнтĕр“, т. е. кружево, находящееся на самом конце. КС. Орау. Тирек — сквозной узор на сурбане. Ib. Хиртисен вăсен сурпан тиреккисем пит хитре. Ib. Тирек — конец сурбана с вышивкою (пришивается к сурбану отдельно). Ib. Мана тирек пĕтерсе пачĕ (вышила мне конец сурбана).
то же, что кирек. N. Тирек мĕн, что-угодно. (Так написано дважды. Н. А. ).
встреч. в составных именах: Алтирек, Тутирек и пр. См. тирĕк.
См. также:
тиранла тират тире тиреçе « тирек » тирек-йывăç Тиреклĕ хăва тиреклĕх тирес кăмпи тирет