(мы̆j), подр. крику мăй-пăран. Шурăм-п. Мăй-мăй-мăй, мăй-прансене юратмастăп. || Подр. хныканью. Сред. Юм. Кăлт лектерме те çôк (до него нельзя и дотронуться), тухăм мăйй! тăвать. (Говорят о маленьких детях, если они плачут ни с того, ни с сего). || N. Мăйй (мы̆jj), подр. особому ржанию кобылы. См. майлат.
(мы̆j), шея. Изамб. Т Старик, урапа çинчен пăтавккине вăрлăх тултарса, мăйĕнчен çакăрĕ (= çакрĕ) те ана пуçне кайса тăчĕ. Çутт. 36. Эпĕ мăйран (на шею) хутаç çакрăм. Сред. Юм. Ăсĕне пôринне те мăйĕсене касса татнă. Им всем отрубили головы. Якейк. † Ати мăйĕ холăм, тесе, кульлян (ежедневно) чопрăм холая (= холана); салтак каймас (= каймастăп) поль, тесе, салтак туса, ай, ячĕç! Ib. Мăйĕ кĕпе çохави çине тохса кайнă. У него шея складками (от толщины). N. Мăйран çакма тытăнчĕç (вешать за шею). Орау. Ан чĕн (молчи), атту мăйна пăрса лартăп (сверну шею, голову). Сред. Юм. Мăйран пуссан та, халь параймасп (= параймастăп). Хоть зарежь, а теперь заплатить не могу. Ib. Пит çылăх пôлат, тессине: мăй таран (по шею) çылăх пôлать, теççĕ N. Ачасене вĕсем мăйĕсенчен çака-çака вĕлернĕ. Юрк. † Каçхине те выртрăм, тĕлĕк куртăм: мăйма (= мăйăма) хура çĕлен (гадюка) явăнчĕ. || Шейка, горлышко сосуда. N. Кĕленче мăйĕ.
См. также:
мăçпăто мăçта-мăçта мăçыххи мap « мăй » мăй айĕ мăй касси мăй сыппи мăй тымарĕ мăй чанĕ