(вэ̆т), палить; жарить (слегка). Ст. Чек. СТИК. Паян эпĕ сурăх урисем вĕтрĕм. (Сурăх урисене, пуçне çунан вут çине пăрахса, çăмĕсене вĕтсе яраççĕ). Пшкрт. Паjан сысна вэ̆трэ̆м. Ib. Полы̆ коар с'инџӓ вэ̆дӓчэ̆ (жарят слегка). В. Олг. Çăккăр-вĕтни. Сред. Юм. Выльăхăн пуç-ôрине вĕтеççĕ кăмакара. Яжутк. Хĕрĕн çӳçне вĕтнĕ (спалил волос, данный ему девушкой). || Бить, пороть, хлестать. Ст. Чек. Ч.С. Кантăрапа вĕте пуçларĕ. (Она) начала бить меня веревкой. Ib. Çавна кура ку çын тапратрĕ, тет, вĕтме вăкăра (хлестать быка). Т. VII. Ямăшкийĕ çавăн чухне, килне çитеччен, лашине пушăпа вĕтсе анчах пырать (похлестывает), тет. Пшкрт. Асту, пĕре вĕтсе лартăп! (вздую, отколочу тебя).
мелкий. См. вĕтĕ. Хыпар № 35. 1906. Удел тырри акнă чух вĕт-вĕт çăмăр çăвать-çке (идет мелкий дождь). Ст. Айб. † Вĕт-вĕт хăва, вĕт хăва, вĕт хăвара вĕт кайăк. (Пыйтă). Якейк. Вĕт-вĕт полтăр, вĕт полтăр, вĕт яшкине каçтарать (уплетает). Чураль-к. Çӳлĕ ту çинче вĕт хăва. (Çӳç). Сред. Юм. Вĕт пренкĕ, мелкие воздушные пряники. Ст. Чек. Вĕт шăл, мелкие зубья или зубы. Кан. 1927, № 221. Анчах унăн вĕт ачисем пуррине аса илнĕ. Альш. Вĕтĕ шăл, мелкие зубы (признак горячности, строгости и гневливости). Вомбу-к. Вĕт икерчĕ. Рак. Вĕт сасăлă упа мĕкĕрет. (Чан çапни). Полтава 60. Хуйха пĕлмен вĕт халăх («народ беспечный»). || Частый. Альш. † Çӳл кĕлет пусми вĕт-пусма, шăлăçĕ те тăкăçĕ. || Частый (разговор). Аку 12°. † Эпĕ ӳкес кил-ăшĕ вĕт сăмахлă тиеççĕ. Эп шултрана вĕреннĕ çын епле вĕте вĕренем? Сложные см. в вĕтĕ.
(вэ̆т, вэ̆т'), ведь. N. Тилĕ тус, эсĕ мана улталарăн вĕт, çиеп вĕт сана (съем ведь тебя)! Альш. Салтака çырăннă ачасем те çаплах такмака тутарла калаççĕ вĕт. Н. Сунар. Пире апат тупма пит хĕн вĕт. Юрк. Калап вĕт, куллен-кун çапла шухăшла-шухăшла хам та пĕтĕмпе типсе хăртам. N. Юрлать вĕт! Тоже, ведь, поет! (иронич.).
См. также:
вĕскĕн вĕскĕрт вĕслет вĕсхе « вĕт » вĕт ала вĕт кĕрпе вулакĕ вĕт кĕрпе ларĕ вĕт кĕрпе шăтăкĕ вĕт пăрçа