(аџ̌апч’а), i. q. ача-пăча. Сред. Юм. Ачап-чана йытăпа кõшак та çõратать. Детей и кошки с собаками родят. (Народн. поговорка). Ib. Ачапча ӳстерсе, ыррине кõрăв! Увидишь хорошее, воспитывая детей! (Так говорят старики, если услышат, что чей-нибудь сын сделал что-либо дурное). Ib. Ачапча вĕççĕн пõрнать. Живет благодаря своим детям. Ib. Ачапча вĕççĕн-çиç пõрнакан пõрнăçа мĕн каласси пõр ĕнтĕ! Что уж говорить о такой жизни, когда живешь только благодаря милости детей! Ч.С. Ачапча нимне те пĕлмест, — Турă, каçарсам! Дети не понимают ничего, — прости, господи! Сред. Юм. Ачапча тени ман таврашра ан явкаланса çӳретĕрчĕ õ. Я не хочу, чтобы ребята около меня вертелись (сновали, вились).
См. также:
ачана тирпейле ачана тирпйлени ачана тытакансем ачана чӳке кӳртни « ачапча » ачапчалан ачаран ачаран юлнă арăм ачарах ачасăр