I.
1.
отделяться, отклеиваться, отставать
отдираться прост.
лаша таканĕ хăпнă — подкова слетела с копыта, лошадь расковалась
марка хăпна — марка отклеилась
хăпса ӳк — оторваться, отпасть совсем
2. перен.
покидать, оставлять
манран хăпа пĕлмест — он ни на шаг не отстает от меня
никам та вырăнтан хăпмарĕ — никто не тронулся с места
хăп манран! — отстань от меня!
3. перен.
незаметно скрываться, ускользать
удирать разг.
отвязываться прост.
эпĕ унтан аран хăпрăм — я еле отвязался от него
◊
сехре хăпрĕ — я перепугался
II.
1.
подражание поощрительному крику при скачках, прыжках и т. п.
гоп
2. подр. —
о вспыхивании пламени
çулăм хăп! хăпса илчĕ — пламя вспыхнуло моментально
См. также:
хăнчал корăк хăнчал шатри хăнчаран хăнчаранпа « хăп » хăп-хап хăпăл хăпăл-хапăл хăпăлти-хапăлти хăпăн