1.
понуд. от вĕç II. 1.
2.
нестись, мчаться, лететь
утпа вĕçтерсе пыр — мчаться верхом на коне
вĕçтерсе ирт — пронестись
вĕçтерсе кил — примчаться
вĕçтерсе пыр — нестись, мчаться
3.
вьюжить, мести
тăман вĕçтерет — вьюжит, метет снег
вĕçтерсе ларт (тултар) — намести снегу, занести снегом
4.
трепать, колыхать, развевать
çӳç-пуçа çил вĕçтерет — ветер треплет волосы
5.
поднимать, вздымать, клубить
машина тусан вĕçтерсе иртрĕ — прошла машина, оставив за собой клубы пыли
6. разг.
привирать, прибавлять
распускать сплетни, сплетничать
вăл сăмах вĕçтерме юратать — она любит посплетничать
7. перен.
давать простор, волю чему-л.
шухăша вĕçтер — размечтаться, унестись в мечтах далеко
8.
разгонять, рассеивать
хуйха вĕçтер — рассеять тоску
ыйха вĕçтер — разогнать сон
◊
ăша вĕçтер — 1) вызывать тревогу, беспокойство, тревожить, беспокоить 2) пугать
См. также:
вĕçсĕрлĕх вĕçсе куçакан саранча вĕçтĕркĕчĕ вĕçтĕрмечĕ « вĕçтер » вĕçтерекен вĕçтеркĕч вĕçтерсе тăк вĕкĕр вĕл