разг.
шутка
шуточный
шутка тетĕн-им! — шутка ли сказать!
шутка ĕç мар — нешуточное дело
сущ.жен.
шӳт, шӳтлев; шӳтлени, шӳт туни; сказать в шутку шӳтлесе кала ♦ кроме шуток вводн. сл. чăннипе, чăнах; рассердился не на шутку хытă çилленсе кайре; шутка сказать калама çăмăл
шӳт туни, мыскара, кулӑшла япала, кулӑшла сӑмах.
ж. 1. шӳт, мыскара, кулиш, шутка; шӳтлени, шӳт туни; ◇ в шутку шӳтлесе; кроме шуток чăнласа; не шутка знач. сказ. шутка мар; не на (или не в) шутку чăнласах; сыграть шутку см. сыграть; шутки в сторону (или прочь) çитĕ шӳтлесе; шутка ли сказать в знач. вводн. сл. калама канас; с ним шутки плохи см. плохой; шутка шуткой или шутки шутками кирек мĕнле пулсан та.
См. также:
шута хур шутар шутить шуткă « шутка » шутлă шутлăн шутла шутлав шутлавçă