разг.
1.
пустословие, праздные разговоры
болтовня
тары-бары прост.
талпаса çап — точить лясы, пустословить
талпаса пер — точить лясы, пустословить
Талпасăн тяппи мăтăк. — погов. У лжи ноги коротки.
2.
пустомеля, болтун, пустослов
болтливый, словоохотливый, говорливый
(талбас), очень (чересчур) разговорчивый. М. Тиуши. Ах атте, ах анне! Эпир талпас пулас çук. Н. Седяк. Алпастă — ухмах, шух, талпас çынна калаççĕ: алпастă пек эсĕ, теççĕ. || Разглагольствование. Хора-Сирма (Чебокс. р.). Талпас çапас (пуплес). Бр. п. водку 13. Çавăрăнса пăхрĕ те, татах ячĕ талпаса (пустился в рассуждения). Ib. 8. Çурхи шывăн сасси пек унăн сасси янкăшать, çӳхе тути-çăварĕ пĕрмай талпаса çапать: çынна вара сăмахпах хăйĕн айне путарать. Икково. Талпаса çапать (çапса ларать). Рассказывает. Ерк. 53. Арăмсем, хĕрсем васкамарĕç килсене, вакларĕç сăмах, çапрĕç пайтах талпаса.
назв. украшения.
См. также:
талпа талпам талпан талпар « талпас » талпаслă талпаслан талпаслантар талпиçен талппан