олово
оловянный
çутă тăхлан — олово
шурă тăхлан — олово
хура тăхлан — свинец
тăхлан руди —оловянная руда
тăхлан вит —лудить, покрывать оловом, полудой
тăхланпа шăратса çыпăçтар — запаять оловом
олово, оловянный. ГФФ. † Ăçтан та янрать, янрас çок — тăхланпала хочăшлă. Как ей (монете) звенеть, где ей звенеть, когда она смешана с оловом. N. Тăм кĕлетке тăхлан куç, шур шĕлепке шуйттан пуç. (Шутка). Юрк. Хĕрлĕ шăрçа мерчен мар, тăхлан шăрçа кĕмĕл мар. Сред. Юм. Шыв çине тăхлан ирлтерсе ярсан салтака каяс полсан тăхлан пăшал пик полать, тет, çав çол алланас полсан, хĕре — качча каяс полсан, менчет шапки пик полать, тет. БАБ. Тăхлан шăратса яни (гаданье в çĕнĕ çул каç). || Свинец. Шашкар. || Оловянные монеты. N. Икĕ тăхлан, пĕр нухрат, хур пулать-çке тăхлансенĕн хушшинче. Образцы 17. † Елшел хĕрĕ ӳсет-çке, кĕмĕл айне пулать-çке. Мертлĕ хĕрĕ ӳсет-çке, тăхлан айне путать-çке. || Фамильное прозвище.
аккургаш
«олово»; хура тăхлан «свинец»; ср. монг. цагаан тугалга «олово», хар тугалга «свинец»; бур.-монг. цаган толга, саган тулга «олово»; харатолга, тулгун «свинец».
См. также:
тăха тăха йĕппи тăхала тăхар « тăхлан » тăхлан вит тăхлан курăк хунчав тăхлан пăхĕ тăхлан-пурт тăхланла