диал.
1.
сор, мусор
чăланта тăркăш — в чулане валяется всякий мусор
2. пыль
тăркăшпа варалан — запачкаться, извозиться в пыли
3.
беспорядок (в доме)
нечистота, сор, нечисть. N. Çара тăркăш. Одна нечисть. Ст. Чек. Пĕтĕм пӳрт тăркăш, чей тирпейлес пулат ăна (пӳрте). Юрк. Пӳртре-менте хĕллехи пек тăркăш мар (летом). Чертаг. Тăркăш (тŏргŏш) — çӳпĕ-çапă, çара мар, разные вещи. || Пыль. В. Олг. Ман ачая тăркăшпа вараласа лартнă пос-кил ачи. СПВВ. ЛП. Тăркăш = тусан. КС. Тăркăш, мелкие остатки от какого-либо изделия (лыка, кожи, сукна и пр.). || Беспорядок. КС. Юрк. Çта çитнĕ, унта тăркăш, нимĕн тума та хал çук, ялан куçасса анчах пĕлетĕп. Ст. Чек. Тăркăш, хаос, беспорядочно разбросанные вещи в избе или в огороде. Ib. Тăркăш, пуçтарас тетĕп кăштă. Здесь хаос, хочу немного прибрать. || Ловкий. Б. Олг. О, ку çын тăркăш (çăмăл).
1. «разбросанные мелкие лоскутки», «обрезки сукна, лыка, кожи»; 2. «всякий мусор»; «пыль»; 3. «беспорядок», «хаос»; башк., тат. таркау «разбросанный», «неорганизованный», «беспорядочный»; башк. таркаш «быть разбросанным»; тат. таркалыш «распад», «разбросанность»; узб. таркок «разбросанный». От глагола: ср. тара (кирг., казах. и др.) «расходиться», «разбредаться», «распространяться».
См. также:
тăрит тăркăç тăркăс тăркăч « тăркăш » тăркăшла тăркăшлан тăркала тăркалтă тăркан