обижать, огорчать
досаждать
оскорблять
вырăнсăр кӳрентер — зря обижать
сăмахпа кӳрентер — грубить, грубиянить
ахалех кӳрентертĕн çынна — ты зря оскорбил человека
кӳрентерес тесе каламастăп — не в обиду будь сказано
кӳрентерес шутпа каламастăп — не в обиду будь сказано
темĕн те пĕр каласа кӳрентер — осыпать оскорблениями
мĕн туса кӳрентертĕм вара эпĕ сана? — чем я тебя оскорбил?
огорчать, обижать; çынна ан кӳрентер – не обижай человека.
106 стр.
(-дэр), понуд. ф. от кӳрен: обижать. оскорблять. Çĕнтерчĕ 21. Ан кӳрентер ман чĕрене! КС. Çынна усал сăмах каласа ан кӳрентер (не заставляй обижаться). || Прогневливать. СПВВ. Кӳрентерме, прогневить. N. Аçуна-аннӳне кӳрентермерĕн-и?
См. также:
кӳревсĕр кӳрен кӳренĕç кӳренке « кӳрентер » кӳрентерӳ кӳренӳ кӳренӳллĕ кӳренӳллĕн кӳренчĕк