Поиск: карăш

Чувашско-русский словарь (1982)

I.
коростель, дергач
вуник куккук, пĕр карăш авăтаççĕ пĕр харăс — фольк. двенадцать кукушек и один коростель кричат дружно, в один голос
Пур чух путене, çук чух карăш. — посл. Дичи много — едим перепелку, а нет — и дергач сойдет. (соотв. На безрыбье и рак рыба).
◊
карăш кĕпçи — дикая петрушка

II. диал.
коряга

Никольскийĕн чăвашла-вырăсла словарĕ

дергач.

85 стр.

Словарь чувашского языка

(кары̆ш), дергач. Торп-к. Карăш — назв. птицы (написано было: «карăç»). Н. Седяк. Карăш — коростель, дергач. Ib. Карăш месерле выртса, урисемпе тапса авăтать, тет: тарт! тарт! Ib. Пӳтенерен малтан карăш авăтсан, çул ырхан (карăш пек) пулать. СЧУШ. Çур кунне чи малтан выртмана тухсан, карăш сасси илтсен, утсем начар пулаççĕ; путене сасси илтсен, мăнтăр пулаççĕ. Альш. † Картăм, картăм таната, карăш чĕппи çакланчĕ. Ердово. † Вăрăм тона карăшĕ, вăрăм тона карашĕ, вăрăм корăк йоратать. Юрк. † Ял ялĕнчи ачасем карта (?) айĕнчи карăш пек. М. Тув. † Апай пачĕ Ишеке карăш сасси итлеме; караш сасси пулмарĕ, хунеме сасси пулайрĕ. БАБ. Çак курка сăрана ĕçекеннĕ (siс!) путене, ĕçейменни карăш. (Говорит Митьтюç папай во время чӳклеме). Микушк. † Карăш кайăк ырхан кайăк, шывлă хăмăш айĕнче. Сред. Юм. Карăш пик = тăрна пик. К.-Кушки. Пур чухне путене, çук чухне карăш. (Поговорка). СТИК. Карăш мăй (говорят про человека с длинной шеей: суффикса здесь нет совсем). || «Назв. рыбы». К.-Токшик.

карша (шыв хĕрĕнчен тăпăлса ӳкет). Тюрл.

Чувашско-татарский словарь (1994)

тартай, тартар

Этимологический словарь чувашского языка (1964)

«коростель», «дергач»; мар. карш, морд, керси, манс. харс, венг. harisкар-кар-кар.

Чувашско-русско-латинский словарь названий животных

коростель (дергач) — сrex crех [уй-хирте пурăнакан пĕчĕк чăх]

См. также:

карăнтарманскер карăнтах карăнчăк карăс « карăш » Карăш-йӳç карăшлăх Карç кӳлли Карççот-вар карçин