Поиск: сан

Чувашско-русский словарь (1982)

I.

1.
шуга, сало
пăр ларас умĕн сан юхать — перед ледоставом по реке идет шуга

2.
береговой лед, припай
торосы
Атăл хĕррнне сан ларнă — на берегу Волги образовался припай

3.
заносы, сугробы, снежные гряды
аслă çул хĕррине сан хывнă, епле ирттерем-ши çунама? — фольк. весь большак занесен сугробами, как же мне проехать на санях?

II.
сан (ят)
элчĕ санĕ — сан посла
◊ манах санĕ йышăн — принять монашеский сан

III.
см. санăн

Словарь чувашского языка

то же, что стан, çтан. N. Сан çулăм тухать, унтан шывпа сапаççĕ.

сало (лед). В. Олг. См. сам. ТММ. Сан, лед береговой, первый лед при замерзании реки, лед по берегу реки. Слеп. Прохот çинче сан полать, пăр тохать; сантан пăр полать. N. Хĕлле Атăлăн хăш енче сан пулать, çав енче тырă пулать, теççĕ. (Сан тесе Атăл ларас умĕн юхакан пăрсене калаççĕ). Питушк. Сан (пăр) килет, Сăрă урлă каçма юрамасть. Тюрл. Атăл çине сан кĕнĕ (лед уже идет осенью). Пухтел. Сан юхать (сĕлтĕленсе юхать, çăра шыв пек). || Заносы снега волнами. Собр. † Вăрман хĕррине сан хывнă, епле иртерем-ши лашама. Хурамал. Юр кăçал сан-сан выртать (тикĕс мар, ярăм-ярăм сăрăнтă пек пулса выртать). СПВВ. † Аслă çул хĕрне (вар. хĕррине) сан хывнă, епле ирттерем-ши çунана. СПВВ НИ. Сан — çул çине вĕçтерсе картлă-картлă лартнă юр. ЧП. Аслă çулсем урлă сан хывнă.

неизв. сл. См. сап-сан курăк, век.

Русско-чувашский словарь (1971)

м. ят, чин, вырăн; сан посла посол чинĕ; монашеский сан манах ячĕ.

Чувашско-эсперантский словарь

[sanon]
via(j), ci (ciaj)
сан(ăн) тусу — via amiko
эп(ĕ) сан хыççăн пырăп — mi postiros vin, mi sekvos vin, mi iros post vi
сан(ăн) ыйту — via demando

Этимологический словарь чувашского языка (1964)

1. «сало», «шуга», «ледяная кашица на реке перед ледоставом»; 2. «волнообразные снежные заносы»; чаг. (Хива) саң «лёд, образовавшийся на поверхности воды»; к. калп. сең «лед на воде», «шуга»; ног. сел «сало на воде».

См. также:

Самуха Самушки самшит самый « сан » санăн сана сана мар санавескă санар