чавкăн
1. диал.
то же, что чалкăш 2.
ăçта чавкăнатăн? — куда ты несешься?
чалкăш
1.
сиять, ярко гореть (напр. о лампе)
чалкăш
2.
мчаться, нестись, лететь, быстро двигаться
пӳрте чалкăшса кĕр — ворваться в дом
талкăш
(талгы̆ш), итти большими шагами, расторопно. Иначе — чалкăш. Слакбаш. Сред. Юм. Паçăр талкăшать анчах тем чол хăвăрт отса та çитмелле мар. Ib. Эп тем чол хуса çитес тесе отап, нимпе те çитмелле мар: талкăшать анчах: (идет быстро). || Чуратч. Ц. Талкăш, шагать против воли, качаясь.
чалкăш
быстро итти, расторопно. См. талкăш. Кан. Пӳрте чалкăшса кĕчĕ те: карчăк! Матрунь!.. Ула кĕсре... витере... ӳксе вилнĕ вĕт!.. тесе кăшкăрса ячĕ. Капк. Пĕри чалкăшса пычĕ, йăслать витри, çăла шыв ăсма. || КС. Вут чалкăшса выртать (горит блестя).
чалхăштар
понуд. ф. от гл. чалкăш. Чув. календ. 1910. Хăйă çутти вырăнне электричество çутти, хĕвел пек чалкăштарса çутатса тăрать.
См. также:
Чалаткан чалаш-тĕлĕш чалк чалкăр « чалкăш » чалка Чалкасси чалл Чаллă чаллăр