халтăртат
1.
громыхать, греметь, грохотать
аслати халтăртатать — гром грохочет
трамвай халтăртатса иртсе кайрĕ — с грохотом проехал трамвай
халтăртат
2.
греметь, звякать, бренчать
пуш витресем халтăртатса пыраççĕ — пустые ведра позвякивают на ходу
халтăртат
3. перен.
курлыкать, кулдыкать
кăркка халтăртатса çӳрет — индюк ходит и курлычет
хантăртат
1.
то же, что халтăртат 1, 2.
пичкесем кузовра хантăртатса пыраççĕ — в кузове громыхают бочки
хăлтăртат
то же, что халтăртат
арман чулĕ хăлтăртатать — мерно громыхает мельничный жернов
кăркка хăлтăртатать — индюк кулдычет
хăнтăртат
то же, что халтăртат
хултăртат
то же, что халтăртат
хултăртатса ӳк — упасть с грохотом
халтăртат
◊
халтăртатса лар — пустовать
халтăртатса ларакан пӳрт — пустующий дом
халтăртат
(халды̆рдат), шуметь, стучать. КС. Арман чулĕ халтăртатса авăрать. Якейк. Холтăрч халтăртатать. Альш. Халтăртатса кĕнине кураççĕ, тет те, кăна, лешсем вăкăр пуçне маччана ывăтаççĕ яраççĕ, тет. Ib. Хултăрчă халтăртатать. Сред. Юм. Пош ôрапа халтăртатать. Ib. Орапа хопĕ пит халтăртатать те, сăмах та илтĕнмес. || Дрожать, трястись. Шел. 144. Сивĕ тытнă евĕрлĕ халтăртатса тăратăп. || В перен. см. N. Кĕлечĕ пушах халтăртатса ларать (пустует). Сред. Юм. Кĕлет-хôралт халтăртатса ларать. Ib. Çине витмен çĕрсе ларакан хоралта: халтăртатса ларать, теççĕ.
халтăртаттар
понуд. ф. от халтăртат. N. Урапине халтăртаттарса каять. Орау. Тенкеле ан халтăртаттар. Не стучи скамейкой. Альш. Алăк питĕркĕчне халтăртаттарать. Сред. Юм. Вăйлă çил килсе чĕренчене халтăртаттара пуçларĕ. || Трясти (о лихорадке). СТИК. Сивĕ чир халтăртаттара пуçларĕ (лихорадка начала трепать). СПВВ. ИФ. Ав ăна сивĕ чир епле халтăртаттарать, теççĕ.
громыхать
глаг. несов.
кĕмсĕртет, халтăртат, кĕмсĕртеттер, халтартаттар; где-то громыхает гром таçта аслати кĕмсĕртетет
грохотать
глаг. несов.
кĕрле, кĕмсĕртет, халтăртат; возы грохочут по дороге çул тăрăх лавсем халтăртатса пыраççе
дрожать
-жу -жишь несов. чӗтре, чӗтрен, кисрен, силлен (урай), халтăртат.
громыхать
несов. разг. кĕмсĕртет(тер), халтăртат(тар), танкăртат(тар); громыхать по железной крыше пӳрт тимĕрĕ çийĕн кĕмсертеттер; вдали громыхал гром аякра аслати кĕмсĕртетнĕ.
грохотать
несов. 1. кĕмсĕртет, халтăртат, танкăртат; гром грохочет аслати кĕмсĕртетет; 2. прост. (громко смеяться) ахăр, ахăрса кул.
См. также:
халтăркка халтăрмач халтăрт халтăртăк « халтăртат » халтăртаттар халтăртти-халтăртти халтан халтан кай халтанлăх