Чувашско-русский словарь (1982)

ванчăк

1. общее название
чего-л. разбитого, раздробленного — перевод зависит от свойств предмета:
кусок, осколок, обломок, черепок, бой, крошка, труха и т. д.
йĕтре ванчăкĕ — осколок снаряда
чӳлмек ванчăкĕсем — черепки глиняной посуды
утă ванчăкĕ — сенная труха
ванчăк суранĕ — осколочное ранение
ванчăклă снаряд — осколочный снаряд
ванчăкпа аиан — быть раненным осколком
суранран ванчăк кăлар — извлечь из раны осколок

ванчăк

2.
мелкий, измельченный, раскрошенный
ванчăк кĕленче — битое стекло

ванчăк

3.
разбитый, полбманный
ванчăк урапа — разбитая телега
ванчăк сехет — поломанные часы

куçлăх

1.
очки
ванчăк куçлăх — разбитые очки
хура куçлăх — темные очки
хӳтĕлекен куçлăх — защитные очки
куçлăх кĕленчи — стекла для очков
куçлăх харши — оправа для очков
куçлăх витĕр пăх — смотреть сквозь очки
куçлăх тарлать—  очки запотевают
куçлăха ватса пăрахнă — очки разбиты
куçлăхпа çӳре — ходить в очках

осколоклă

см. ванчăк 1.

Никольскийĕн чăвашла-вырăсла словарĕ

ванчăк

ломкий
черепок
обломок
кĕленче ванчăкĕ — обломки стекла

Словарь чувашского языка

саланчăк

(саланџ̌ы̆к), разбросанный, далеко друг от друга находящийся. Самар. † Эпир тăвансемпе пит саланчăк, хăçан пулайпăр-ши пĕр çĕре. || Отколки, лом, части разбитой вещи. Пшкрт. Печке саланса кайсан, выртса çӳрекен хăмасаня печке саланчăкă теччĕ. || Неряха, неряшливый. Якейк. Он пак саланчăк çын çок. Ядр. † Тавай пичи хĕр пăхас: те хурине пăхайпăр, те саррине пăхайпăр; сарри ытла саланчăк, хори ытла хороший. Ах пичи, апла мар, каска урлă каçас мар. Пшкрт. Саланчăк! выртса çӳретĕн килти хырăçсаня (скарб?) покмастăн. || В разбивку, рассеянно. Н. Карм. Кĕтӳ пит саланчăк (рассеянно). СТИК. Куçĕ саланса каять (или: ухмах çыннăннĕ пек саланчăк куçлă, ненормальные, какие-то странно рассеянные глаза). Шибач. Саланчăк — саланса порăнать. N. Вă (= вăл) ванчăк, кă (= ку) саланчăк. || Место, состоящее из нескольких полян. Мыслец. || Назв. Урочища. НАК. Саланчăкри киремет. См. кăмаша.

ванчăк

осколок, обломок, черепок. М. П. Петр. Янтик. Кĕнекене (книгу) шкултан исе тавăрăнсаннах ватса пĕтерчĕ; халь сĕтел çинче кĕнекин ванчăкĕ (отрепья) анчах выртат ĕнтĕ. || Мелкий, раскрошенный. N. Ванчăк улăм, мелкая солома; ванчăк утă. N. Тиясассăн, ӳлăма турттарнă чухне тĕпне ванчăк улам юлать.

Русско-чувашский словарь

бой

сущ.муж. (син. сражение)
çапăçу, тытăçу; воздушный бой сывлăшри тытăçу; вступить в бой çапăçăва кĕр; вести бой çапăç; на поле боя варçă хирĕнче, çапăçу пынă çĕрте; ♦ кулачный бой чышкăпа çапăçни (ăмăртса); стеклянный бой ванчăк кĕленче

лом

2. сущ.муж. собир.
ванчăк; шоколадный лом шоколад тĕпренчĕкĕ, ванчăк шоколад; металлический лом тимĕр-тăмăр (шăратма ямалли)

обломок

сущ.муж.
катăк, ванчăк, татăк, хуçăк; обломки кирпича кирпĕч ванчăкĕ

осколок

сущ.муж.
катăк, ванчăк; осколки гранаты граната ванчăкĕсем

Русско-чувашский словарь (1972)

бой

, р. боя, мн. бои́, -ёв 1. çапăçу, кĕрешӳ; 2. ванчăк (кĕленче); 3. çĕмрĕк (çăмарта); бой часов сехет çапни.

Русско-чувашский словарь (1971)

битый

прил. 1. пуснă; битая птица пуçса тирпейленĕ кайăк-кĕшĕк; 2. ванчăк, çĕмрĕк; битая посуда ванчăк савăт-сапа; ◇ битый час сехечĕпе (питĕ вăрах); битые сливки уçласа хăпартнă хăйма; за битого двух небитых дают посл. пурнăç курнă çын икĕ айван тĕшне тăрать.

бой

м. 1. (битва) çапăçу, тытăçу; 2. па гл. бить 2—6; бой скота выльăх пусни; бой часов сехет çапни; точный бой ружья пашал тĕл пени; бой белки пакша тытни; 3. собир. ванчăк япала; яйца бой ванчăк çăмарта; стеклянный бой ванчăк кĕленче; 4. спорт. кĕрешӳ, тытăçу; 5. (побои) хĕнени, ватни; бить смертным боем вĕлересле хĕне; взять с бою çапăçса тытса ил; бой-баба см. href='/s/баба'>баба.

крошка

ж. 1. тĕпренчĕк, пĕрчĕк, ванчăк; 2. м. и ж. разг. пукане, пепке; 3. в внач. нареч. крошку разг. кăшт, кăшт та пулин, пĕр чĕптĕм те пулин; ◇ ни крошки пĕр тĕпренчĕк те.

кусок

м. 1. катăк, татăк, ванчăк; кусок пирога кукăль татăкĕ; кусок сахара сахăр катăкĕ; горшок разбился на куски чӳлмек катăкăн-катăкăн ванса кайрĕ; 2. перен. разг. (средства, пища) çăкăр; попрекнуть куском çăкăр çинишĕн (е çăкăршăн) сăмахла; 3. (отрез чего-л.) тăрăх; кусок полотна пир тăрăхĕ; кусок нитки сĕвем; ◇ жирный кусок см. жирный; кусок в горло не идёт çăтса çăкăр анмасть.

ломаный

прил. 1. ванчăк, хуçăк, çĕмрĕк; ломаные вещи ванчăк (е çĕмрĕк) япаласем; 2. перен. (исковерканный, неправильный — о речи, языке) хуçкаланчăк, тĕрĕс мар, йăнăш; говорить на ломаном языке сăмахсене хуçкаласа калаç; ломаная линия хуçкаланчăк йĕр.

обломок

м. 1. хуçăк, катăк, ванчăк; обломок статуи статуя катăкĕ; 2. перен. ишĕлчĕк, юлашки; обломоки старины кив пурнăç юлашкисем.

осколок

м. 1. катăк, ванчăк, осколок; осколок снаряда снаряд катăкĕ; 2. перен. татăк, юлашки; осколок старого мира кивĕ тĕнче юлашки.

повреждение

с. 1. по гл. повредить; 2. (место) ванчăк, пăсăк; мăкăлтаннă (е тапраннă) вырăн, сиен; устранить повреждение в антенне пăсăлнă антеннăна юса.

поломка

ж. 1. по гл. поломать; 2. (повреждённое место) ванчăк, хуçăк, çĕмрĕк, ваннă вырăн.

разбитый

прил. 1. (расколотый, с трещиной) çурăк, ванчăк, çĕмрĕк; разбитая чашка çурăк (е ванчăк) чашăк; разбитый колокол çурăк чан; 2. (повреждённый) пăсăк, çĕмрĕк; разбитая машина пăсăк машина; 3. (раненый) аманнă; разбитая рука аманнă ал; 4. перен. (погибший, разрушенный) хуçăлнă, ваннă, путланнă; разбитые надежды путланнă ĕмĕтсем; 5. (побеждённый) парăннă, çапса çĕмĕрнĕ; разбитый враг çапса çĕмĕрнĕ тăшман; 6. (ставший бессильным, нетрудоспособным) халсăрланнă, ывăннă, вăйсăрланнă; чувствую себя разбитым хама ывăннă пек туятăп; разбитый параличом шалкăм çапнипе халсăрланнă; ◇ оказаться у разбитого корыта см. href='/s/корыто.'>корыто.

разрушение

с. 1. по гл. разрушиться; разрушение города хулана аркатни; 2. (повреждение) çĕмрĕк, ванчăк.

труха

ж. тĕпренчĕк, ванчăк; янкар, çĕрĕк; сенная труха утă ванчăкĕ.

трухлявый

прил. разг. çĕрĕк, çĕрнĕ, çĕрсе пĕтнĕ; ванчăк; трухлявое бревно çĕрĕк пĕрене.

черепок

м. катăк, ванчăк.

Чувашско-эсперантский словарь

ван

[van]
rompiĝi, frakasiĝi
кĕленче ванчĕ — la vitro frakasiĝis
сехет ваннă — la horloĝo rompiĝis
ванчăк — rompaĵo, rompopeco, splito, pecoк
йĕтре ванчăкĕ — peco de kanonkuglo (obuso)
ванчăк кĕленче — rompita vitro
кĕленче ванчăкĕ — rompopecoj de vitro

См. также: